Χαριτωμένη συντροφιά μου λέει να τραγουδήσω,
και εγώ τους λέγω δεν μπορώ, τους λέγω δεν το ξέρω.
Τραβάτε με να σηκωθώ και βάλτε με να κάτσω,
και φέρτε μου παλιό κρασί, να πιω για να μεθύσω.
και φέρτε και τον ταμπουρά να τον πικρολαλήσω
να πω τραγούδια θλιβερά και παραπονεμένα.
Χωρίζει η μάνα το παιδί και το παιδί την μάνα,
χωρίζει και το αντρόγυνο το πολυαγαπημένο.
Στον τόπο που χωρίζονται χορτάρι δεν φυτρώνει
και αν θα φυτρώσει ‘κανα κλωνί, το λεν αλησμοχόρτι.
Ένα από τα πλέον εμβληματικά ηπειρώτικα πολυφωνικά τραγούδια της ξενιτιάς. Απαντά, με μουσικές παραλλαγές, σε διάφορες περιοχές. Έχει δισκογραφηθεί με ομίλους από τον Παρακάλαμο και το Δολό Πωγωνίου, σε σειρά εκδόσεων, με πρώτη την «Ηπειρώτικη Μουσική Παράδοση». Επιτόπια καταγραφή του τραγουδιού, με όμιλο από τα Κτίσματα Πωγωνίου, συμπεριέλαβε στην τηλεοπτική εκπομπή «Μουσικό Οδοιπορικό» η Δόμνα Σαμίου Απαντά σε πλήθος στιχουργικών παραλλαγών σε σειρά συλλογών. Η συγκεκριμένη εκδοχή βασίζεται σε επιτόπιες καταγραφές του Πολυφωνικού Καραβανιού κοντά στις αδελφές Φρόσω Χαρίση και Όλγα Μπίκα και πολυφωνικό όμιλο στον Παρακάλαμο. H αξέχαστη κυρά Φρόσω και η κυρά ̈Ολγα ήταν γνωστές και για το μοιρολόι τους.