Καλότυχα είναι τα βουνά,
καλότυχοι είναι οι κάμποι,
που θάνατο δεν καρτερούν
και χάρο δεν παντέχουν,
Μόν’ καρτερούν την άνοιξη,
το Μάη το καλοκαίρι.
Να λουλουδιάσουν τα κλαδιά,
να λιώσουνε τα χιόνια
Να βγουν οι βλάχοι στα βουνά,
να βγουν κι οι βλαχοπούλες.
Να βγουν και τα βλαχόπουλα
λαλώντας τις φλογέρες.
Τραγούδι με το Πολυφωνικό των Κτισμάτων στην εκδήλωση του Πολυφωνικού Καραβανιού το 2005 στο Περιστέρι (Μέγγουλη) Ιωαννίνων. Έχει δισκογραφηθεί με το Πολυφωνικό των Κτισμάτων στην έκδοση “Chants Polyphoniques et Musique d’ Épire” (επιμέλεια Δόμνας Σαμίου, Άρη Φακίνου, OCORA 1984). Στιχουργική του παραλλαγή από τη συλλογή του Ν. Δημητρίου:
Καλότυχα είναι τα βουνά,
καλότυχοι είν’ οι κάμποι,
που θάνατο δεν καρτερούν
και χάρο δεν παντέχουν.
Το καλοκαίρι πράσινα
και το χειμώνα χιόνια,
μωρ’ καρτερούν την άνοιξη,
το Μάη, το καλοκαίρι.
Να μπουμπουκίσουν τα κλαριά,
ν’ ανοίξουνε τα δέντρα.
Να βγουν οι βλάχοι στα βουνά,
να βγουν κι οι βλαχοπούλες.
Να βγουν μαζί οι βλάχες
με τα βλαχόπουλα τους,
με τα κατσίκια στην ποδιά
και με τ’ αρνιά στα χέρια,
να βγούνε τα βλαχόπουλα
να παίξουν τις φλογέρες.
Να στήσουν στρούγκα στα βουνά,
στρούγκες στα κορφοβούνια.
Ν’ αρμέξουν λάγια πρόβατα,
γαλάρες προβατίνες
ν αρμέξουν και την κάλεσια,
με το χρυσό κουδούνι,
που ‘χει άστρο στα κέρατα
φεγγάρι στα καπούλια.