Νύχτωσε, νύχτωσε και πλά-
– ο μαύρος – και πλά – και πλα – γιασα
Σε πέτρα σε – ο μαύρος
Σε λιθάρι αχ – λιθάρι
κι εκεί ήταν μνήμη – ο μαύρος – κλέφτικο,
αχ θαμμένο παλικάρι
δεν το είδα και – ο μαύρος – το πάτησα
αχ ψηλά, γιε μου, μες στο κεφάλι
αχ κούγω το μνήμα – ο μαύρος – και βογγά
αχ τον νιό κι αναστενάζει
αχ ποιος είσαι σύ μωρέ που με πατείς
αχ ψηλά – γιε μου – μες στο κεφάλι
κι αχ κι αν είσαι νιός – μωρέ – να χαίρεσαι
ωχ κι αν είσαι παλικάρι
κι αν είσαι κι ένας παλιογέροντας
τον δρόμο μου, μωρέ, να πάρεις
Τραγούδι αγαπημένο του Θεολόη Διώχνου, φούρναρη από το Πολύδροσο Θεσπρωτίας, παππού του κυραντζή του Πολυφωνικού Καραβανιού. To τραγούδι ηχογραφήθηκε, μαζί με άλλα εννέα τραγούδια, με την ερμηνεία του Θεολόγου Διώχνου και την οργανική συνοδεία των Τάσου, Κυριάκου και Φώτη Xαλκιά, από τον Ακαδημαϊκό λαογράφο Γεώργιο Μέγα τον Ιούνιο του 1953 και οι ηχογραφήσεις αυτές βρίσκονται στο αρχείο του Κέντρου Έρευνας Ελληνικής Λαογραφίας Ακαδημίας Αθηνών. Αντίτυπο των ηχογραφήσεων παραχώρησε το ΚΕΕΛ στον Aλέξανδρο Λαμπρίδη, ο οποίος και προσέφερε τις εκδόσεις της «Άπειρος» Πολυφωνικό Καραβάνι στην Ακαδημία Αθηνών.