Βλάχα πλένει στο ποτάμι

Βλάχα πλέ –
βλάχα πλένει στο ποτάμι
Μωρ’ βλάχα πλέ-
βλάχα πλένει στο ποτάμι

Κι άλλη βλα – κι άλλη βλάχα τη ρωτάει
Μωρ’ κι άλλη βλά- κι άλλη βλάχα τη ρωτάει

Βλάχα μ’ τι – βλάχα τι ’σαι σκουμπωμένη
Μωρ βλάχα μ’ τι – βλάχα μ’ τι ’σαι σκουμπωμένη
Και βαριά – και βαριά βαλαντωμένη
Μωρ’ και βαριά – και βαριά βαλαντωμένη

Τι είναι τα νύ- τι ειν΄τα νύχια σου βαμμένα
Μωρ’ τι ειν’ τα νύχια σου βαμμένα
Τα μαλλιά – τα μαλλιά σου μπερδεμένα
Μωρ΄ τα μαλλιά – τα μαλλιά σου μπερδεμένα

Βλάχα μ’ κρε- βλάxα μ΄ κρέμεται η σογιά σου
Μωρ’ βλάχα κρε- βλάχα μ΄κρέμεται η σογιά σου
Και λερώ – και λερώνεται η σογιά σου
Μωρ’ και λερώ – και λερώνεται η σογιά σου

Τραγούδι από εκείνα που μαθαίνουν οι συμμετέχοντες στα επιτόπια σεμινάρια του Εργαστηρίου Πολυφωνίας του Πολυφωνικού Καραβανιού. Οι τόποι που διδάσκεται κάθε τραγούδι σχετίζεται με τις αναφορπές ή την προέλευσή του και τούτο το τραγούδι ήταν εκείνο που, συχνά, διδάσκονται στην Λαγγάβιτσα, την «μάνα του νερού» όπως αποκαλούν άλλοι συντοπίτες ετούτο το μαγικό μέρος με τις πηγές. Πρόκειται για από τα πιο εμβληματικά πολυφωνικά τραγούδια του Πωγωνίου κι ευρύτερα. Δισκογραφήθηκε πρώτη φορά, με οργανική συνοδεία από όμιλο Γλυνιωτών τη δεκαετία του ’30 (γνωστοί, πια, ως «πέντε Γλυνιώτες»). Στα νεότερα χρόνια δισκογραφήθηκε από το πολυφωνικό των Κτισμάτων σε τρεις διαφορετικές εκδόσεις, σε διαφορετικές δεκαετίες, σε Ελλάδα και Γαλλία. Στο Αρχείο Πολυφωνικού Τραγουδιού έχουν μεταγραφεί στιχουργικές παραλλαγές του τραγουδιού από σειρά συλλογών, ανάμεσά τους των Π. Φωτίου/Ν. Λύτη, Χρ. Μάτσια, Ν. Δημητρίου, Λ. Νάτση. Στην τελευταία, που προέρχεται από το κοντινό Βαβούρι της Μουργκάνας, περιέχεται ως εξής:

Βλάχα πλένει στο ποτάμι
κι άλλη βλάχα τη ρωτάει.
– Βλάχα κρέμεται η σογιά σου
και λερώνεται η ποδιά σου.
– Τι σε μέλει εσέ λεβέντη
για τα ρούχα τα δικά μου;
Βλάχα πλένει στο ποτάμι
κι άλλη Βλάχα τη ρωτάει.
– Βλάχα τι είσαι σκουμπωμένη
και βαριά βαλαντισμένη;