Καλή πρακτική διαφύλαξης Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς UNESCO
Κωμόπολη των Κουρεντοχωρίων
Βρίσκεται σε ημιορεινή θέση, στην αριστερή όχθη του ποταμού Καλαμά. Ο δήμος στον οποίο ανήκει φέρει το όνομά της αλλά εδρεύει στην Ελαιούσα Ιωαννίνων.
Δήμος Ζίτσας, ΠΕ Ιωαννίνων
Ονομασία Έχουν διατυπωθεί διάφορες θεωρίες για την προέλευση της. Ως σλαβικής προέλευσης σχετίζεται είτε με τη ψυχή είτε με το σύνορο.
Αποστάσεις 26 χλμ. από Ιωάννινα
Υψόμετρο 680m
Κάτοικοι 879 (απογραφή 2011)
Καταλύματα Διαθέτει μία σειρά ξενώνων.
Τα χωριά, ιδιαίτερα τα παραμεθόρια, όπως και οι φυσικές τοποθεσίες και οι ιστορικοί, αρχαιολογικοί χώροι, έχουν τον πρώτο λόγο στη διασπορά των εκδηλώσεων και των δράσεων του Πολυφωνικού Καραβανιού. Περιοδικά, ωστόσο, πραγματοποιούνται εκδηλώσεις και σε κωμοπόλεις της ευρύτερης περιοχής, όπως το Δελβινάκι, οι Φιλιάτες, το Κεφαλόβρυσο, η Παραμυθιά, το Μαργαρίτι. Η Ζίτσα, ιστορική κωμόπολη δυτικά των Ιωαννίνων, καλωσόρισε εκδήλωση του Πολυφωνικού Καραβανιού το 2013.
Στην εκδήλωση συμμετείχαν πολυφωνικοί όμιλοι και μουσικοί από Ελλάδα και Αλβανία. Στην περιοχή της Ζίτσας έχουν πραγματοποιηθεί επιτόπιες καταγραφές του Πολυφωνικού Καραβανιού, είτε με θέμα τη ζώσα παράδοση (πανηγύρια Καρίτσας, Μονής Πατέρων κά), είτε την Ιστορία (ντοκιμαντέρ σε εξέλιξη για τον εμφύλιο στη Μουργκάνα, συμπαραγωγή της «Άπειρος» Πολυφωνικό Καραβάνι).
Στης Ελένης το κρεβάτι
γύρου-γύρου ήταν γιατροί,
Ξένη γλώσσα ομιλούσαν
πως δεν έχει πια ζωή.
Μόλις τ’ άκουσε η Ελένη
σκούζει βάζει μια φωνή.
Σύρτε φέρτε την μανούλα μ’
δυο λογάκια να της πω.
Νάτη κι η μαμά της ήρθε
σκύβει και την εφίλει.
Μάνα μου εγώ πεθαίνω
και δεν έχω πια ζωή.
Τραγουδήθηκε από το πολυφωνικό σύνολο «Χαονία» και την κομπανία του Θωμά Λώλη σε εκδήλωση του Πολυφωνικού Καραβανιού το 2013 στη Ζίτσα. Το τραγούδι απαντά σε πλήθος στιχουργικών και σε σειρά μελωδικών ή ερμηνευτικών παραλλαγών ενώ έχει εμπνεύσει και σειρά διασκευών ή δημιουργιών (Θανάσης Παπακωνσταντίνου «Ήρεμος ύπνος» / «Βραχνός Προφήτης», Lucia Comnes & Lily Storm κά). Σε επιτόπια καταγραφή του Πολυφωνικού Καραβανιού το 2014 στη Δερβιτσάνη τραγουδήθηκε με τους ακόλουθους στίχους:
Στης Ελένης το κρεβάτι
γύρω κάθονταν γιατροί. (2)
Γαλλικά τα ομιλούσαν
πως δεν έχει πια ζωή. (2)
Μόλις τ’ άκουσε η Ελένη
β(γ)άζει αμέσως μια φωνή. (2)
Ωχ μαμά μου, μωρή, θα πεθάνω
και δεν έχω, μωρή, πια ζωή. (2)
Ό,τι θα ‘ καμες μαμά στο γάμο
να τα κάμεις στην ταφή. (2)
Το ‘ρημο μου, μωρέ, το σεντούκι
να το φτιάσετε κουτί. (2)